-
1 δαίω
δαίω, brennen, anzünden; entstanden entweder aus ΔΑ'FΩ (das Digamma in ι übergegangen), oder aus ΔΑFΊΩ (das Digamma ausgeworfen); Wurzel auf jeden Fall ΔΑF-; durchaus verschieden also von δαίομαι »theilen«, Wurzel ΔΑ –. Das Digamma in δαίω »brennen« bezeugt z. B. die Form δεδαυμένος, μηρίων δεδαυμένων Simonid. (Amorgin.?) in Etym. m. p. 250, 18 und Cram. An. Ox. 1 p. 106, 4 (Bergk L. G. ed. 2 fr 30 p. 587); durch conj. hergestellt δεδαυμένον Callimach. epigr. 53; vgl. Hesych. δεδαυμένον· περιπεφλεγμένον; δάβελος· δαλός, Λάκωνες; Sanskrit. davas, dâvas = calor, ignis, s. Curtius Grundzüge d. Gr. Etym. 1 S. 197; wahrscheinlich sind δαίω »brennen«, αὔω oder αὕω nebst αὐαίνω oder αὑαίνω, εὕω, καίω (καύσω, ΚΑF-), dem Ursprunge nach identisch; vgl. λείβω εἴβω, δείλη εἵλη, δαήμων δαίμων αἵμων, δνόφος νέφος γνόφος κνέφας, μέλας μέλαινα μελαινός κελαινός, δᾶ γᾶ γέα γῆ γαῖα αἶα, Verwandt mit δαίω »brennen« auf jeden Fall δαΐς »die Fackel« und δαλός. – Transitiv. werden von δαίω gebraucht praes. und imperfect. activ.: Hom. πῠρ Il. 9, 211 Od. 7, 7; φλόγα Il. 18, 206, wie Aesch. Ag. 496; π ῠρ καὶ φῶς Ch. 864; übertr., δαῖε δ' ἐν όφϑαλμοῖς γλυκερὸν πόϑον, Verlangen aus den Augen leuchten lassen, Ap. Rh. 4, 1147. – In Prosa Dem. χώραν δαίοντος καὶ δενδροκοπέοντος in dem Psephisma der Byzantier 18, 90. – Intransitiv wird das medium gebraucht nebst perf. und plusquamperf. act. δέδηα ἐδεδήειν, = brennen, in Brand sein, in Flammen stehen, in Flammen gerathen, sich entzünden: Hom. Iliad. 18, 227 ἀκάματον πῠρ δεινὸν ὑπὲρ κεφαλῆς Πηλείωνος δαιόμενον· τὸ δὲ δαῖε ϑεὰ γλαυκῶπις Ἀϑήνη; vom Blitz Iliad. 8, 75 αὐτὸς δ' ἐξ Ἴδης μεγάλ' ἔκτυπε, δαιόμενον δὲ ἧκε σέλας; neben καίω Odyss. 5, 61 πῠρ μὲν ἐπ' ἐσχαρόφιν μέγα καίετο, τηλόϑι δ' ὀδμ ὴ κέδρου τ' εὐκεάτοιο ϑύου τ' ἀνὰ νῆσον ὀδώδει δαιομένων; Iliad. 21, 343 Ἥφαιστος δὲ τιτύσκετο ϑεσπιδαὲς πῦρ. πρῶτα μὲν ἐν πεδίῳ πῦρ δαίετο, καῖε δὲ νεκροὺς πολλούς: hier kann δαίετο Homerisch medium statt des activ. sein, Hephästos Subject zu δαίετο. – Soph. Tr. 762 ἐδαίετο φλόξ; λύχνοις ἅμα δαιομένοισιν Theocr. 24, 51. – Uebertr., δαίεται ὄσσε, die Augen funkeln, Od. 6, 132. – Δάηται. conjunct. aor. 2. med., in auffallender Verbindung, δάηται δαιομένη, zwei Mal dieselbe Stelle: μή ποτ' ἐπὶ Τρώεσσιν ἀλεξήσειν κακὸν ἦμαρ, μηδ ὁπότ' ἄν Τροίη μαλερῷ πυρὶ πᾶσα δάηται δαιομένη, δαίωσι δ' ἀρήιοι υἷες Ἀχαιῶν, Iliad. 20, 316. 21, 375. – Perf. u. plusqpft. act., intransitiv, übertr.: πυρὶ δ' ὄσσε δεδήει Iliad. 12, 466; μάχη πόλεμός τε δέδηεν Iliad. 20, 18, die Schlacht ist entbrannt; 35, wohl Tmesis; πάντῃ γάρ σε περὶ στέ φανος πολέμοιο δέδηεν Iliad. 13, 736, wohl Tmesis; τόσση γὰρ ἔρις πολέμοιο δἔδηεν Iliad. 17, 253; μετὰ δέ σφισιν ὄσσα δεδήει ότρύνουσ' ἰέναι, Διὸς ἄγγελος Iliad 2, 93, vergl. das Deutsche »ein Gerücht verbreitet sich wie ein Lauffeuer«; οἰμωγὴ δὲ δέδηε, hat sich erhoben, flammt auf, Odyss. 20, 853.
-
2 ὄργια
ὄργια, τά, geheime, religiöse Gebräuche, geheimer Gottesdienst; von den eleusinischen Mysterien, H. h. Cer. 274. 476; σεμνὰ ϑεαῖν, Ar. Thesm. 948; von dem geheimen Dienste der Kabiren und der Demeter Achäia, Her. 2, 51. 5, 61; später vorzugsweise vom Dienste des Bacchus, Eur. Bacch. 34. 79 u. öfter; τὰ μυστῶν ὄργι' εὐτύχησ' ἰδών, Herc. Fur. 613; Μουσῶν, Ar. Ran. 356; auch ὀργίοις τῆς Ἀφροδίτης εἰλημμένος, Lys. 832; öfter in später Prosa, wie Plut. u. Luc. – Uebh. heiliger Dienst, Gottesdienst, Opfer, φιλοϑύτων δέ τοι πόλεος ὀργίων μνήστορες ἔστε μοι, Aesch. Spt. 180; ὅπ ως δὲ σεμνῶν ὀργίων ἐδαίετο φλόξ, Soph. Trach. 762, vgl. Ant. 1000, wo es auf die aus dem Feuer der Opfer entnommenen Weissagungen geht. – Auch = Geheimniß, bes. die Mysterien der Liebe, φιλο ύντων, Thall. 4 (IX, 220); ὄργια σιγῆς, Gall. 2 ( Plan. 89), u. öfter in der Anth. – Es hängt wahrscheinlich mit ἔοργα zusammen, wie ἔρδειν bes. vom Opfern gesagt wird, vgl. Ilgen H. h. Apoll. Pyth. 212 u. Lob. Aglaoph. p. 301; einige Alte leiteten es ab von εἴργειν τοὺς ἀμυήτους αὐτῶν; Passow bemerkt: »für die Ableitung von ὀργάω, ὀργή, ὀργάς scheint dagegen die Analogie von ϑυσία, ϑύω, ϑυμός zu sprechen; der Grund der Benennung läge dann in der enthusiastischen Entzückung, mit der die ὄργια begangen wurden.«
-
3 δαιω
Iтолько med.-pass.1) med. делить, разделять(κτήματα δάσσασθαί τινος, ἄνδιχα πάντα Hom.; τρεῖς μοίρας πάντα τὸν στρατόν Her.)
2) med. распределять, раздавать, оделять(κρέα μνηστῆρσι Hom.; πήματα βροτοῖς Pind.)
3) pass. быть разделяемым или разделенным(διχθά, δίχα и τριχθά Hom.)
4) pass. разрываться(ἀλλά μοι δαίεται ἦτορ Hom.)
II1) зажигать(πῦρ Hom.; φλόγα Hom., Aesch.)
2) pass. загораться, гореть(ἐδαίετο φλόξ Soph.; λύχνοι δαιόμενοι Theocr.)
; перен. загораться, вспыхивать(πόλεμος δέδηε Hom.)
πυρὴ ὄσσε δεδήει Hom. — (его) глаза сверкали огнем;μετὰ σφίσιν ὄσσα δεδήει Hom. — носилась между ними молва;οἰμωγέ δέδηε Hom. — раздался вопль3) поджигать, воспламенять(ξύλα Hom.)
4) сжигать, опустошать огнем(χώραν Dem.)
-
4 δαίω
δαίω (A), [voice] Act. only [tense] pres. and [tense] impf. (but ἔδευσε may be for ἔδαυσε [tense] aor. 1, cf. infr. 11, Berl.Sitzb. 1902.1098): —[voice] Pass., [tense] pres. and [tense] impf., Hom.: [tense] aor. 2 subj.Aδάηται Il.20.316
: also intr. in [tense] pf. 2 [voice] Act. δέδηα, [tense] plpf. δεδήειν (v. infr.); [dialect] Ep. part. fem.δεδᾰυῖα Nonn.D.6.305
: [tense] aor. part. (if not from δαίνυμι): also [tense] aor. 2 subj. δαβῇ, ἐκδαβῇ, Hsch.: [tense] pf. [voice] Pass. δέδαυμαι (v. infr. 11). (Δαϝ-ψω, cf. δε-δαυ-μένος, δαβελός, Skt. dunō óti 'burn'):—poet. Verb, light up, kindle, δαῖέ οἱ ἐκ κόρυθός τε καὶ ἀσπίδος ἀκάματον πῦρ she made fire burn from.., Il.5.4, cf. 7;ἐκ δ' αὐτοῦ δαῖε φλόγα 18.206
, cf. 227; soπῦρ καὶ φῶς δ. A.Ch. 864
(lyr.); : metaph.,δαῖε δ' ἐν ὀφθαλμοῖς.. πόθον A.R.4.1147
:—[voice] Pass., blaze, burn fiercely,ἐν πεδίῳ πῦρ δαίετο καῖε δὲ νεκρούς Il.21.343
; πυρὶ ὄσσε δεδήει blazed with fire, 12.466; blaze like fire,Od.
6.132; : mostly metaph. sense,μάχη πόλεμός τε δέδηεν Il.20.18
, al., cf. 12.35, 17.253; Ὄσσα δεδήει Rumour spread like wild-fire, 2.93; glowed,Emp.
130.2.II burn up,μῆρ' ἐπὶ βωμῶν Epigr.Gr.1035.20
(Pergam.); σάρκας ἔδευσε (sic) πυρί Berl.Sitzb. l.c.; τὰν χώραν δ. Decr.Byz. ap. D.18.90; use cautery, Hp.Haem.2 (very rare in Prose):—[voice] Pass., l.c.;μηρίων δεδαυμένων Semon.30
; ἐν ἔρωτι δεδ., prob. in Call.Epigr.50 (cf. ).------------------------------------δαίω (B),A divide:—[voice] Act. is not found in this sense (for [tense] aor. ἔδαισα v. δαίνυμι) , δαΐζω being used:—[voice] Pass., δαίεται ἦτορ my heart is torn, distracted, Od.1.48: [dialect] Ep. [ per.] 3pl. [tense] pf., Αἰθίοπας, τοὶ διχθὰ δεδαίαται ib.23: —more freq. in [voice] Med., distribute,κρέα δαίετο 15.140
;κρέα πολλὰ δαιόμενος 17.332
;πήματα.. δαίονται βροτοῖς ἀθάνατοι Pi.P.3.81
; cf. δατέομαι. -
5 ὄργια
ὄργια, τά, geheime, religiöse Gebräuche, geheimer Gottesdienst; von den eleusinischen Mysterien; von dem geheimen Dienste der Kabiren und der Demeter Achäia; später vorzugsweise vom Dienste des Bacchus. Übh. heiliger Dienst, Gottesdienst, Opfer; ὅπ ως δὲ σεμνῶν ὀργίων ἐδαίετο φλόξ, die aus dem Feuer der Opfer entnommenen Weissagungen. Auch = Geheimnis, bes. die Mysterien der Liebe. Es hängt wahrscheinlich mit ἔοργα zusammen, wie ἔρδειν bes. vom Opfern gesagt wird
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский